Opis

Przedwojenna Warszawa w kolorze – Gmach Filharmonii Warszawskiej przy ulicy Jasnej 1930 rok 8K UHD Plakat pełny kolor

Gmach Filharmonii przy ulicy Jasnej w Warszawie 1930 rok

Fot H, Poddębski – domena publiczna

Bardzo oryginalny plakat którego nigdzie indziej nie znajdziesz, ręcznie retuszowany i remasterowany na podstawie dobrej jakości fotografii oryginału

Oczywiście wydrukowany plakat nie będzie zawierać żadnych logotypów, oznaczeń, ani podpisu autora.

Plakat z oryginalną filmową koloryzacją i remasteringiem do 8K – jakość której nigdzie nie znajdziesz

Autorem koloryzacji retuszu i remasteringu cyfrowego do 8k jest Bogdan Markowicz

Opis:

Historia

Pierwszy gmach Filharmonii Warszawskiej zaprojektował Karol Kozłowski^[2]. Został wzniesiony w latach 1900–1901 w kwartale ulic Jasnej, Moniuszki i Nowosiennej (Sienkiewicza)^[3]. Uroczysta inauguracja odbyła się 5 listopada 1901, orkiestrą dyrygował dyrektor muzyczny i I dyrygent Filharmonii, Emil Młynarski. Jako solista wystąpił Ignacy Jan Paderewski (grał własny Koncert fortepianowy z towarzyszeniem orkiestry, oraz szereg utworów Fryderyka Chopina). Śpiewak Wiktor Grąbczewski (bas)^[4] wykonał partię solową w kantacie Władysława Żeleńskiego.

Budynek z lat 1901–1945 wzorowany był na europejskich filharmoniach i operach XIX wieku, przede wszystkim na Operze Paryskiej. Otrzymał bardzo bogaty wystrój eklektyczny, z wpływami neorenesansu i neobaroku europejskiego w nowoczesnej na owe czasy interpretacji. Został wzniesiony na działce o wymiarach ok. 58 x 44 metry i posiadał trzy elewacje^[5]. Główne wejście pierwotnie znajdowało się od strony ul. Jasnej^[5]. Rzeźby na fasadzie wykonali Stanisław R. Lewandowski i Władysław Mazur.

Fundatorami Filharmonii Warszawskiej byli m.in. bankier Leopold Julian Kronenberg i pianista Ignacy Jan Paderewski.

Wśród rzeźb zdobiących fasadę pierwotnego budynku Filharmonii znalazły się postacie Wolfganga Amadeusza Mozarta, Ludwiga van Beethovena, Fryderyka Chopina i Stanisława Moniuszki^[6]. Główna sala koncertowa miała powierzchnię 730 m² i mogła pomieścić ok. 2000 osób^[7]. Plafon w sali koncertowej wykonał Henryk Siemiradzki.

Napaść Niemców na Polskę i związana z tym II wojna światowa przerwała działalność Filharmonii. Gmach został spalony w czasie obrony Warszawy we wrześniu 1939^[8]. W trakcie walk powstania warszawskiego w 1944 uległ zbombardowaniu i dalszemu znacznemu zniszczeniu.

Zarządzeniem Ministra Kultury i Sztuki z 25 października 1949 utworzono przedsiębiorstwo państwowe pod nazwą „Filharmonia Narodowa w Warszawie”^[9].

Nowy, odbudowany budynek koncertowy został otwarty 21 lutego 1955, w dniu inauguracji V Międzynarodowego Konkursu Pianistycznego im. Fryderyka Chopina^[10]. Tego samego dnia, z okazji inauguracji sezonu w nowej własnej siedzibie, Filharmonii Warszawskiej nadano nazwą Filharmonii Narodowej^[2][10]. Budynek FN w Warszawie, odbudowany według projektu Eugeniusza Szparkowskiego i Henryka Białobrzeskiego, utracił swój pierwotny bogato zdobiony wystrój, został zastąpiony stylistyką architektury socrealizmu^[11]. Dla poprawy komunikacji wewnętrznej główne wejście do budynku przeniesiono na stronę ul. Sienkiewicza^[12].

W budynku i przy pomocy FN w Warszawie odbywa się festiwal Warszawska Jesień.

Sala koncertowa Filharmonii Narodowej w Warszawie ma 1072 miejsca. Sala kameralna dysponuje 378 miejscami.

Opis wiki

---

Wymiary (warianty):

1 plakat w formacie A4 (210 x 297 mm).

2 plakat w formacie A3 (297 x 420 mm).

3 plakat w formacie A2 (420 x 594 mm).

4 plakat w formacie A1 (594 x 841 mm).

5 plakat w formacie A0 (1189 x 841 mm).

sa też rozmiary pośrednie proszę w tej sprawie o kontakt

UWAGA

Ze względu na duży wymiar format A0 możliwy tylko i wyłącznie kurierem DPD.

---