PAST (Polska Akcyjna Spółka Telefoniczna) – pierwszy warszawski wysokościowiec powstały jeszcze w czasach zaboru rosyjskiego, zaprojektowany przez Bronisława Brochwicz-Rogoyskiego. Budynek przypominający średniowieczną wieżę zamkową (modernistyczny nowy historyzm inspirowany średniowieczem), o nowoczesnych secesyjnych wnętrzach zbudowany został na ulicy Zielnej w latach 1906-1908 dla szwedzkiego Towarzystwa Akcyjnego Telefonów “Cedergren” (nosił wtedy także jego nazwę) jako drugi budynek centrali telefonicznej. Jego wysokość od podstawy fundamentów do szczytu wynosiła 51 m. Był to wtedy najwyższy budynek w całym Imperium Rosyjskim, najwyższy mieszkalny w Europie, oraz jedna z pierwszych tego typu konstrukcji żelbetowych na kontynencie. Mieścił w wieży osiem wysokich pięter. Po wygaśnięciu koncesji w 1922 r. budynek przejęła Polska Akcyjna Spółka Telefoniczna i dzięki temu znany jest on do dziś jako PAST-a.

Miano najwyższej budowli w Polsce nosił do 1934 r., kiedy oddano do użytku katowicki Drapacz Chmur oraz stołeczny wieżowiec towarzystwa ubezpieczeniowego Prudential.

W czasie wojny budynek PAST-y zasłynął z zaciętych walk jakie toczyły się o niego podczas powstania warszawskiego. Budynek był bardzo silnie broniony przez Niemców. Walki powstańcze o zdobycie gmachu trwały od 2 do 20 sierpnia. Zostały zakończone sukcesem, jednak sam budynek został bardzo poważnie zniszczony.

Obecnie budynek stoi odbudowany z pewnymi zmianami. Usunięto obecne przed wojną zwieńczenia w postaci blank (niczym w obronnej fortecy), jest podzielony na 11 pięter – łącznie z dobudowanym szklanym kioskiem na dachu, przebudowano i skuto zdobienia z części tylnej, zawierającej klatkę schodowa.

9 listopada 2000 został przekazany środowiskom kombatanckim, w których imieniu budynkiem administruje Fundacja Polskiego Państwa Podziemnego. Na zorganizowanej uroczystości premier Jerzy Buzek przekazał symbolicznie klucze do budynku prezesowi Zarządu Głównego Światowego Związku Żołnierzy Armii Krajowej, ppłk Stanisławowi Karolkiewiczowi, a także akt notarialny. Kombatanci zameldowali obecność, odczytano apel poległych. Obecne były liczne poczty sztandarowe. Budynek był bogato przyozdobiony flagami, jego elewacje oświetlały szperacze przeciwlotnicze, po zakończeniu odbył sie pokaz sztucznych ogni. Wśród oficjeli byli obecni także m. in. wojewoda mazowiecki Antoni Pietkiewicz, minister spraw zagranicznych Władysław Bartoszewski, ministrowie Jacek Taylor i Jerzy Woźniak z Urzędu ds. Kombatantów, biskup polowy Wojska Polskiego, gen. Sławoj Leszek Głódź.

W sierpniu 2003 na dachu budynku ustawiono Znak Polski Walczącej (kotwicę), wykonała ją wyłoniona w przetargu firma ABIS NEON Plast, której kierownictwo w hołdzie powstańcom zrezygnowało z pieniędzy należnych za wykonaną pracę. Znak jest wykonany z aluminium, pomalowany za złoto i podświetlany po zmroku. Ma 4 metry szerokości i 6 metrów wysokości. Jego formę zaprojektował architekt i żołnierz AK Jacek Cydzik.

Na ostatnim piętrze budynku znajduję się taras widokowy. Został on zorganizowany w październiku 2003 roku z inicjatywy i na koszt firmy Boom, wynajmującej w budynku pomieszczenia.