Opis
Przedwojenna Warszawa – Hale Mirowskie w Warszawie w roku 1910 w 8K klasyczne czarno białe
Kolorofon Bogdan Markowicz -Profesjonalny Remastering Cyfrowy i Koloryzacja
Bardzo oryginalny plakat którego nigdzie indziej nie znajdziesz, ręcznie malowany i koloryzowany i zremasterowany do Ultra High Resolution 4K
Oczywiście wydrukowany plakat nie będzie zawierać żadnych logotypów, oznaczeń, ani podpisu autora.
Historia:
Zespół przy placu Mirowskim był pierwszym kompleksem hal targowych wzniesionym w Warszawie na przełomie XIX i XX wieku. Hale umożliwiały m.in. lepszą organizację handlu i podniesienie warunków higienicznych sprzedaży dzięki przeniesieniu jej z otwartej przestrzeni do zamkniętych pomieszczeń.
Hale Mirowskie wybudowano w latach 1899–1902 w miejscu częściowo rozebranych Koszar Mirowskich. Ich nazwa, przejęta od nazwy koszar, pochodzi od nazwiska Wilhelma Miera. Projektantami hal byli: Bolesław Milkowski (konstrukcja), Ludwik Panczakiewicz (elewacje) oraz Apoloniusz Nieniewski i Władysław Kozłowski (oprawa architektoniczna). Były to dwa budynki o długości 95,4 m i szerokości 42,8 m. Metalowe konstrukcje hal wykonała warszawska spółka K. Rudzki i S-ka. Nad wejściami umieszczono cynkowe kartusze z warszawską Syreną. Koszt budowy hal wyniósł 1,4 mln rubli.
Właścicielem hal było miasto, wydzierżawiając stragany i sklepy indywidualnym przedsiębiorcom. Wydzielono w nich 515 stanowisk handlowych. W halach sprzedawano produkty spożywcze oraz przedmioty związane z gospodarstwem domowym. Stragany ustawiono według rodzajów sprzedawanych produktów.
Przed wybuchem II wojny światowej w 1939 w halach działało ok. 900 punktów sprzedaży detalicznej. Do zniszczenia w 1944 były największym w Warszawie obiektem handlowym. Obok znajdowały się także dwa inne skupiska handlu detalicznego: Gościnny Dwór oraz Bazar Janasza. Handlowano także na ulicach sąsiadujących z placem Mirowskim i placem Żelaznej Bramy. Cały ten obszar był czasem nazywany „brzuchem Warszawy”.
Pierwsze lata wojny hale przetrwały bez większych zniszczeń. Ucierpiały dopiero podczas powstania warszawskiego. 1 sierpnia 1944 doszło do walk o wschodnią halę, w której znajdowały się niemieckie warsztaty samochodowe. 5 i 6 sierpnia, podczas ataku wojsk niemieckich w kierunku placu Piłsudskiego i towarzyszących mu bombardowań lotniczych, obydwie hale zostały spalone. Zostały zdobyte po ciężkich walkach 6 sierpnia po południu przez oddziały Oskara Dirlewangera. Okolicznych mieszkańców spędzono do rozbierania barykad, a następnie zamordowano. Ich zwłoki zostały następnie spalone przez Verbrennungskommando Warschau. 7 sierpnia powstańcy podjęli udaną próbę uwolnienia grupy osób przetrzymywanych w halach. Polacy jeszcze dwukrotnie podejmowali próby odbicia hal: 13 sierpnia oraz w nocy z 30 na 31 sierpnia 1944.
Po wojnie początkowo nie planowano odbudowy okolic placu Żelaznej Bramy i Hal Mirowskich. Planowano wyburzyć pozostałości budynków i urządzić na ich miejscu park. Odstąpiono jednak od tego planu i wypalone hale zostały odbudowane.
Opis
Hala zachodnia (Mirowska) – po odbudowie według projektu Zbigniewa Pawlaka od 1962 pełni funkcje handlowe. W latach 60. XX wieku do fasady hali dodano duży modernistyczny betonowo-szklany pawilon handlowy. Od 1974 użytkownikiem hali jest „Społem” WSS Śródmieście, która w 1997 kupiła budynek. Przyległy teren przekazano jej w wieczyste użytkowanie. W latach 50. na zachodniej ścianie Hali Mirowskiej umieszczono tablicę Tchorka upamiętniającą masakrę ludności cywilnej z sierpnia 1944. W 2011 została wyremontowana.
Hala wschodnia (Gwardii) – po odbudowie w 1948 halę na krótko zaadaptowano na tymczasową zajezdnię autobusów miejskich. Garażowały tam zakupione we Francji autobusy Chausson. W 1953 hala została przekazana Milicyjnemu Klubowi Sportowemu „Gwardia” (stąd jej zwyczajowa nazwa). W 1953 w hali odbyły się X Mistrzostwa Europy w Boksie. Na środku hali ustawiono ring oraz trybuny na 5300 widzów. Odbywały się tam również turnieje szermiercze i koszykarskie oraz mecze tenisowe. Po 1989, podobnie jak hala zachodnia, pełniła funkcje handlowe (m.in. mieścił się tam sklep MarcPol), a niewielką część zajmowała sekcja bokserska WKS „Gwardia”. W 2017 po przeprowadzonym remoncie wnętrz w budynku uruchomiono targ z żywnością lokalną i ekologiczną, lokale gastronomiczne i sklepy. Powstało tam również Muzeum Boksu im. Feliksa Stamma. Właścicielem hali jest miasto.
Opis z wiki.
#swnf #warszawa #remastering #koloryzacja #starawarszawawkolorze #kolorofon #plakat #plakatstarejwarszawy #halamirowska #9k
Plakat z oryginalną filmową koloryzacją i remasteringiem do 4k z lat 30tych
Autorem koloryzacji retuszu cyfrowego i remasteringu do 4k jest Bogdan Markowicz
Wymiary (warianty):
1 plakat w formacie A4 (210 x 297 mm).
2 plakat w formacie A3 (297 x 420 mm).
3 plakat w formacie A2 (420 x 594 mm).
4 plakat w formacie A1 (594 x 841 mm).
5 plakat w formacie A0 (1189 x 841 mm).
UWAGA
Ze względu na duży wymiar format A0 możliwy tylko i wyłącznie kurierem DPD.
Rodzaje papieru:
Plakaty w formacie A3 oraz A4
Papier satynowany DCP 200g.
Papier satynowy wyprodukowany w 100% z celulozy ECF. Gwarantuje uzyskanie najwyższej jakości wydruków oraz wierne odwzorowanie kolorów. Przeznaczony do wydruków reklamowych, książek, papierów firmowych, wizytówek, menu, dyplomów, prestiżowych materiałów informacyjnych, prezentacji.
Plakaty A2 i większe
Vesline Poster Paper 140E
Wysokiej jakości satynowy papier z zaawansowaną powłoką do druku wielkoformatowych reklam zewnętrznych i wewnętrznych. Doskonale odwzorowuje kolory. Jest odporny na działanie wody. Charakteryzuje się wysoką białością.
Termin realizacji zamówień przy płatności online od 3 do 5 dni.
Przedwojenna Warszawa czarno białe remasterowane
Hala Mirowska
Hale Mirowskie
Opinie
Na razie nie ma opinii o produkcie.